21/11 YEŞAYA 50-53

[tr] Yeşaya 50-53

^50:1 RAB şöyle diyor:
‹‹Boşadığım annenizin boşanma belgesi nerede?
Hangi alacaklıma sattım sizi?
Suçlarınız yüzünden satıldınız,
Anneniz isyanlarınız yüzünden dışlandı.
² Geldiğimde neden kimse yoktu,
Çağırdığımda niçin yanıt veren olmadı?
Sizi kurtaramayacak kadar kısa mı elim,
Ya da gücüm yok mu sizi özgür kılmaya?
Azarlayarak denizi kurutur,
Irmakları çöle çeviririm.
Su kalmayınca balıklar ölür ve kokar.
³ Göklere karalar giydirir,
Çul ederim onların örtüsünü.››
⁴ Yorgunlara sözle destek olmayı bileyim diye
Egemen RAB bana eğitilmişlerin dilini verdi.
Eğitilenler gibi dinleyeyim diye kulağımı uyandırır her sabah.
⁵ Egemen RAB kulağımı açtı,
Karşı koymadım, geri çekilmedim.
⁶ Bana vuranlara sırtımı açtım,
Yanaklarımı uzattım sakalımı yolanlara.
Aşağılamalardan, tükürükten yüzümü gizlemedim.
⁷ Egemen RAB bana yardım ettiği için
Utanç duymam.
Kararımdan dönmemfş,
Utandırılmayacağımı bilirim. ettim››.
⁸ Beni haklı çıkaran yakınımda.
Benden davacı olan kim, yüzleşelim,
Kimdir hasmım, karşıma çıksın.
⁹ Bana yardım eden Egemen RABdir,
Kim suçlu çıkaracak beni?
Onların hepsi giysi gibi eskiyecek,
Tümünü güve yiyip bitirecek.
¹⁰ Aranızda RABden korkan,
Kulunun sözünü dinleyen kim var?
Karanlıkta yürüyen, ışığı olmayan,
RABbin adına güvensin, Tanrısına dayansın.
¹¹ Ama ateş yakan,
Alevli oklar kuşanan sizler, hepiniz,
Ateşinizin aydınlığında,
Tutuşturduğunuz alevli okların arasında yürüyün.
Benden alacağınız şudur:
Azap içinde yatacaksınız.
^51:1 ‹‹Doğruluğun ardından giden,
RABbe yönelen sizler, beni dinleyin:
Yontulduğunuz kayaya,
Çıkarıldığınız taş ocağına bakın.
² Atanız İbrahime, sizi doğuran Saraya bakın.
Çağırdığımda tek kişiydi İbrahim,
Ama ben onu kutsayıp çoğalttım.››
³ RAB Siyonu ve bütün yıkıntılarını avutacak.
Siyon çölünü Adene, bozkırı RABbin bahçesine döndürecek.
Orada coşku, sevinç,
Şükran ve ezgi olacak.
⁴ ‹‹Beni dinle, ey halkım,
Bana kulak ver, ey ulusum!
Yasa benden çıkacak,
Halklara ışık olarak adaletimi yerleştireceğim.
⁵ Zaferim yaklaştı,
Kurtarışım ortaya çıktı.
Halkları gücümle yöneteceğim.
Kıyı halkları bana umut bağladı,
Umutla gücümü bekliyorlar.
⁶ Başınızı kaldırıp göklere bakın,
Aşağıya, yeryüzüne bakın.
Çünkü bu gökler duman gibi dağılacak,
Giysi gibi eskiyecek yeryüzü;
Üzerinde yaşayanlar sinek gibi ölecek.
Ama benim kurtarışım sonsuz olacak,
Ardı kesilmeyecek zaferimin.
⁷ ‹‹Ey sizler, doğru olanı bilenler,
Yasamı yüreğinde taşıyan halk, dinleyin beni!
İnsanların aşağılamalarından korkmayın,
Yılmayın sövgülerinden.
⁸ Güvenin yediği giysi gibi,
Kurtçuğun yediği yapağı gibi yitecekler.
Oysa zaferim sonsuza dek kalacak,
Kurtarışım kuşaklar boyu sürecek.››
⁹ Uyan, ey RABbin gücü, uyan, kudreti kuşan!
Eski günlerde, önceki kuşaklar döneminde olduğu gibi uyan!
Rahavı parçalayan,
Deniz canavarının bedenini deşen sen değil miydin?
¹⁰ Denizi, engin suların derinliklerini kurutan,
Kurtulanların geçmesi için
Denizin derinliklerini yola çeviren sen değil miydin?
¹¹ RABbin kurtardıkları dönecek,
Sevinçle haykırarak Siyona varacaklar.
Yüzlerinde sonsuz sevinç olacak.
Onların olacak coşku ve sevinç,
Üzüntü ve inilti kaçacak.
¹² RAB diyor ki,
‹‹Sizi avutan benim, evet benim.
Siz kimsiniz ki, ölümlü insandan,
Ottan farksız insanoğlundan korkarsınız?
¹³ Sizi yaratan, gökleri geren,
Dünyanın temellerini atan RABbi
Nasıl olur da unutursunuz?
Sizi yok etmeye hazırlanan zalimin öfkesinden
Neden gün boyu yılıp duruyorsunuz?
Hani nerede zalimin gazabı?
¹⁴ Zincire vurulmuş tutsaklar
Çok yakında özgürlüğe kavuşacak.
Ölüm çukuruna inmeyecek,
Aç kalmayacaklar.
¹⁵ Tanrınız RAB benim.
Dalgalar gürlesin diye denizi çalkalayan benim.››
Onun adı Her Şeye Egemen RABdir!
¹⁶ ‹‹Sözlerimi ağzına koydum,
Seni elimin gölgesiyle örttüm;
Gökleri yerleştirmen,
Yeryüzünün temellerini atman
Ve Siyona, ‹Halkım sensin› demen için...››
¹⁷ Uyan, ey Yeruşalim, uyan, kalk ayağa!
Sen ki, RABbin gazap kâsesini Onun elinden içtin.
Tamamını içtin sersemleten kâsenin.
¹⁸ Doğurduğun bunca oğuldan sana yol gösteren yok,
Elinden tutan da yok büyüttüğün bunca oğuldan.
¹⁹ Başına çifte felaket geldi, kim başsağlığı dileyecek?
Yıkım ve kırım, kıtlık ve kılıç.
Nasıl avutayım seni?
²⁰ Oğulların baygın, ağa düşmüş ahular gibi
Her sokak başında yatıyor.
RABbin öfkesine de
Tanrının azarlayışına da doymuşlar.
²¹ Bu nedenle, ey ezilmiş Yeruşalim,
Şarapsız sarhoş olmuş halk, şunu dinle!
²² Egemenin RAB, kendi halkını savunan Tanrın diyor ki,
‹‹Seni sersemleten kâseyi, gazabımın kâsesini
Elinden aldım.
Bir daha asla içmeyeceksin ondan.
²³ Onu sana eziyet edenlerin eline vereceğim;
Onlar ki sana, ‹Yere yat da
Üzerinden geçelim› dediklerinde,
Sırtını toprak, yol ettin.››
^52:1 Uyan, ey Siyon, uyan, kudretini kuşan.
Ey Yeruşalim, kutsal kent, güzel giysilerini giy.
Çünkü sünnetsizlerle murdarlar
Kapılarından asla içeri girmeyecek artık.
² Üzerindeki tozu silk!
Kalk, ey Yeruşalim, tahtına otur,
Boynundaki zinciri çöz,
Ey Siyon, tutsak kız.
³ RAB diyor ki,
‹‹Karşılıksız satılmıştınız,
Parasız kurtulacaksınız.››
⁴ Egemen RAB diyor ki,
‹‹Halkım gurbette yaşamak için önce Mısıra inmişti.
Şimdi de Asurlular onları ezdi.
⁵ Halkım boş yere alınıp götürüldü,
Benim burayla ne ilgim kaldı?›› diyor RAB,
‹‹Yöneticileri feryat ediyor,
Adıma günboyu sövülüyor›› diyor RAB.
⁶ ‹‹Bundan ötürü halkım adımı bilecek,
O gün, ‹İşte ben› diyenin ben olduğumu anlayacak.››
⁷ Dağları aşıp gelen müjdecinin ayakları ne güzeldir!
O müjdeci ki, esenlik duyuruyor.
İyilik müjdesi getiriyor, kurtuluş haberi veriyor.
Siyon halkına, ‹‹Tanrınız egemenlik sürüyor!›› diye ilan ediyor.
⁸ Dinleyin! Bekçileriniz seslerini yükseltiyor,
Hep birlikte sevinçle haykırıyorlar.
Çünkü RABbin Siyona dönüşünü gözleriyle görmekteler!
⁹ Ey Yeruşalim yıkıntıları,
Hep birlikte sevinçle haykırıp bağırın!
Çünkü RAB halkını avuttu,
Yeruşalimi kurtardı.
¹⁰ Bütün ulusların gözü önünde
Kutsal kolunu sıvadı,
Dünyanın dört bucağı
Tanrımızın kurtarışını görecek.
¹¹ Çekilin, çekilin, oradan çıkın,
Murdara dokunmayın.
Oradan çıkıp temizlenin,
Ey RABbe tapınma araçlarını taşıyan sizler!
¹² Aceleyle çıkmayacak,
Kaçıp gitmeyeceksiniz;
Çünkü RAB önünüzden gidecek,
İsrailin Tanrısı artçınız olacak.
¹³ Bakın, kulum başarılı olacak;
Üstün olacak, el üstünde tutulup alabildiğine yüceltilecek.
¹⁴ Birçokları onun karşısında dehşete düşüyor;
Biçimi, görünüşü öyle bozuldu ki,
İnsana benzer yanı kalmadı;
¹⁵ Pek çok ulus ona şaşacak,
Onun önünde kralların ağızları kapanacak.
Çünkü kendilerine anlatılmamış olanı görecek,
Duymadıklarını anlayacaklar.
^53:1 Verdiğimiz habere kim inandı?
RABbin gücü kime açıklandı?
² O RABbin önünde bir fidan gibi,
Kurak yerdeki kök gibi büyüdü.
Bakılacak biçimden, güzellikten yoksundu.
Gönlümüzü çeken bir görünüşü de yoktu.
³ İnsanlarca hor görüldü,
Yapayalnız bırakıldı.
Acılar adamıydı, hastalığı yakından tanıdı.
İnsanların yüz çevirdiği biri gibi hor görüldü,
Ona değer vermedik.
⁴ Aslında hastalıklarımızı o üstlendi,
Acılarımızı o yüklendi.
Bizse Tanrı tarafından cezalandırıldığını,
Vurulup ezildiğini sandık.
⁵ Oysa, bizim isyanlarımız yüzünden onun bedeni deşildi,
Bizim suçlarımız yüzünden o eziyet çekti.
Esenliğimiz için gerekli olan ceza
Ona verildi.
Bizler onun yaralarıyla şifa bulduk.
⁶ Hepimiz koyun gibi yoldan sapmıştık,
Her birimiz kendi yoluna döndü.
Yine de RAB hepimizin cezasını ona yükledi.
⁷ O baskı görüp eziyet çektiyse de
Ağzını açmadı.
Kesime götürülen kuzu gibi,
Kırkıcıların önünde sessizce duran koyun gibi
Açmadı ağzını.
⁸ Acımasızca yargılanıp ölüme götürüldü.
Halkımın isyanı ve hak ettiği ceza yüzünden
Yaşayanlar diyarından atıldı.
Onun kuşağından bunu düşünen oldu mu?
⁹ Şiddete başvurmadığı,
Ağzından hileli söz çıkmadığı halde,
Ona kötülerin yanında bir mezar verildi,
Ama öldüğünde zenginin yanındaydı.
¹⁰ Ne var ki, RAB onun ezilmesini uygun gördü,
Acı çekmesini istedi.
Canını suç sunusu olarak sunarsa
Soyundan gelenleri görecek ve günleri uzayacak.
RABbin istemi onun aracılığıyla gerçekleşecek.
¹¹ Canını feda ettiği için
Gördükleriyle hoşnut olacak.
RABbin doğru kulu, kendisini kabul eden birçoklarını aklayacak.
Çünkü onların suçlarını o üstlendi.
¹² Bundan dolayı ona ünlüler arasında bir pay vereceğim,
Ganimeti güçlülerle paylaşacak.
Çünkü canını feda etti, başkaldıranlarla bir sayıldı.
Pek çoklarının günahını o üzerine aldı,
Başkaldıranlar için de yalvardı.

---